mualif

gel anlaşalım 
ben şiir yazayım sen sus
sevmemişliğin renginde sus
benden ayrı 
benden farklı sus.

 benimse
cömertliği üstünde kelimelerimin.
sana bulanmak istiyorlar
ben haricinde..

giz.

sorarsan buraları, her yer yokluğun.. 
sen yoksan neye yarar ki kalabalıklar?
uzun ince bir yalnızlıktır ömrüm 
başı sonu hep aynı..

kimselere sorma
benden başka kimse göremez
kahve gözlerinde ki sonsuz maviyi.. 


toprağına yüz sürmemişken
kentelerce ötede 
uçsuz bucaksız esmerliğin.