durum bu.

içinden tren geçen şehirler gibisin 
--
uyudum mu herşey geçer
sen kalırsın
sen hep kalırsın
başka kim varki giderken kendini unutan senden başka?
başka kim varki bu şehrin her yerinde adı geçen?

ruhsuz.

hadi asalım kendimizi cümlelerle..

virgüller benim noktalar senin nefeslerin olsun..

hadi asalım kendimizi..

aklı selim bir insan katlanır mı ki bu hayata?

deli olmalıyız, aklımızı bir köşeye bırakmış olmalıyız.

'bunca acının içinde mutlu olabilmek için..'

-' ne çok acı var '- demişti şair.. hala öyle...

*zarifoğlu *tufan tarık..

al benden de aynı..

-içinden geçenleri söyleymiyorsan konuşuyor sayılmazsın.-

kalbimden kalbine uçmaya yeltenen

milyonlarca kuşu durdurmaya çalışıp 

sade bi ' merhaba ' diyorum sana..

herkes gibiymişsin gibi..

-hayat, ölüm, kalım, zaman, mekan..

ne gereksiz mevzular bunlar..

gözlerin yeter bize ...

ellerin sonra..

kuşlar gelir ..

mavi zaten hep parmaklarının ucunda..

bugünü unuturuz, belki yarını da..

diyorum ya ne gereksiz mevzular şunlar..

senin dışındaysa..-