İçimden koca koca parçalar kopuyo,
ardından hiçbir parça tutmuyor birbirini ..
Hava güneşliymiş yağmurluymuş farketmiyor bir zaman sonra..
Hatta saatlerin günlerin ayların önemi kalmıyor..
Geceyi gündüze karıştırmak , her günü pazar saymak..
Kendine küçük yanlızlıklar peydahlıyor kalbim sonra oturup birer birer büyütüyor..
Başkalarının yalnızlığına katılıyor birkaçı ..
Şu günlerde herkes pahalılıktan bahsediyor ama herşeyin ne kadar ucuz olduğu görülmüyor..
Tanrı senden harcadıkların için ne kadar istiyor?
Bir kapı kapanıyor ruhumda kimsenin bilmediği sırlarla
-sahi iki kişinin bildiği sır değil miydi ?-
dolu bi sandık oluveriyorum varlığı bile unutulmuş.
Yokluğuna mayın döşeyip cesur adımlarla yürüyorum sana,
bile bile lades bu gece..
Ölüm seni ben seçtim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder